Նախադպրոցական տարիքի հայրենասիրական դաստիարակությունը

Նախադպրոցական տարիքի երեխաների, այդ թվում `երիտասարդ սերնդի հայրենասիրական դաստիարակությունը կրթական համակարգի համար ամենահրատապ խնդիրներից մեկն է:

Վերջին մի քանի տարիներին երկրում տեղի ունեցած բավականին մեծ փոփոխությունները չեն կարող ազդել բարոյական արժեքների վրա, ինչը նույնպես ազդել է երիտասարդության հարաբերությունները հայրենի պատմական իրադարձությունների հետ:

Շնորհիվ այն բանի, որ հայրենասիրության , բարության եւ առատաձեռնության մասին գաղափարները ամբողջությամբ խեղաթյուրված են երեխաների համար, ամեն օր նախադպրոցական երեխաների հայրենասիրական դաստիարակությունը դառնում է ավելի ու ավելի կարեւոր:

Ինչպիսին է նախադպրոցական տարիքի հայրենասիրական դաստիարակությունը:

Ինչպես գիտեք, ցանկացած երկրում բարոյական եւ հայրենասիրական դաստիարակությունը հասարակական գիտակցության կարեւորագույն պահերից մեկն է: Այս առումով այն է, որ հիմնվում է ինչպես մարդկային հասարակության, այնպես էլ ամբողջ պետության բնականոն կենսագործունեության վրա:

Հետեւաբար, նախադպրոցական տարիքի երեխաների եւ կրտսեր տարիքի երեխաների անհատական ​​կրթությունը պարտադիր է հիմնված քաղաքացիական-հայրենասիրական դաստիարակության վրա:

Որոնք են հայրենասիրական դաստիարակության հիմնական խնդիրները:

Նախադպրոցական երեխաների հայրենասիրական դաստիարակության հիմնական խնդիրը նրանց մանկապարտեզին, ծնողներին, մտերիմներին, ապա, ընդհանրապես, այն վայրին, որտեղ ծնվել է երեխայի ծննդյան եւ նրա պետության նկատմամբ:

Այսպիսով, նախադպրոցական տարիքի երեխաների հայրենասիրական զգացումներն առաջացել են նախկին ԽՍՀՄ ժամանակներում: Չկա մի օր, որ երեխան չի երգել իր պետության օրհներգը: Միեւնույն ժամանակ շատ հայրենասիրական կազմակերպություններ պատասխանատու էին հայրենիքի նկատմամբ սիրո խթանման համար: Գուցե, այդպիսի երեխա չկար, որը չի եղել ռահվիրայական կազմակերպությունում:

Վերակառուցման շրջանի համար պետությունը մոռացել է նախադպրոցական տարիքի ազգային-հայրենասիրական դաստիարակության մասին: Միայն 90-ականների վերջերին դպրոցներում հայտնվեցին հայրենասիրական խմբերի եւ շրջանակների:

Ինչպես պետք է իրականացվի նախադպրոցական տարիքի երեխաների հայրենասիրական դաստիարակությունը:

Նախադպրոցական տարիքի երեխաների հայրենասիրական դաստիարակության համար օգտագործվող միջոցները բավականին շատ են: Միեւնույն ժամանակ, բոլորն էլ հիմնված են այնպես, որ երեխայի ինքն իրեն կասկածի ենթարկվի, սկսեց սիրել հայրենիքը:

Հայտնի է, որ երիտասարդ տարիքի երեխաները շրջապատող իրականությունը ընկալում են, առաջին հերթին, էմոցիոնալ: Արդյունքում հայրենասիրական զգացմունքները դրսեւորվում են հիացմունքի համար այն վայրի համար, որտեղ նա ծնվել եւ ապրում է: Որպես կանոն, նման զգացողությունների ձեւավորման համար երեխան պետք է ավելի շատ, քան մեկ օկուպացիան:

Հետեւաբար, երեխայից իր երկրի իսկական հայրենասեր անձնավորություն դաստիարակելու համար անհրաժեշտ է նրան ամեն կերպ օժանդակել համակարգված եւ նպատակային կերպով: Այսպիսով, օրինակ, մանկապարտեզների հին խմբերի երեխաների դասարաններում կարող եք ծախսել «Իմ հայրենի քաղաքը (գյուղը, երկիրը)», որի մասին պատմել է իր հիմնական տեսարժան վայրերը: Դասերը չպետք է երկար լինեն, եւ հնարավորության դեպքում խաղային ձեւով: Այսպիսով, դուք կարող եք քանդել կամ տեղադրել ցանկացած ճարտարապետական, պատմական օբյեկտների լուսանկարներ քաղաքի, շրջանի կամ հողի, եւ խնդրեք երեխաներին սկսել, ով պատկերացնում է այն, ինչ նկարում պատկերված է:

Այսպիսով, երեխայի հետ ցանկացած գործողություն, լինի դա խաղ, թե մանկապարտեզում ճանաչողական դաս, պետք է նպաստի երեխայի հայրենասիրության ձեւավորմանը: Միայն այս ձեւով կարելի է երեխայի հայրենիքի հայրենասեր հայրենիքը բարձրացնել, որը ոչ միայն հպարտանալու է այն տեղը, որտեղ նա ծնվել եւ մեծացել է, այլեւ իմանալ իր հողերի մշակութային տեսարժան վայրերը, հետագայում գիտելիքները փոխանցելով իր երեխաներին: Դրա համար միայն մանկապարտեզում կամ դպրոցում դասեր չեն լինի: